Friday, 6 April 2012

Kau mengajar aku erti kematangan :')

Wanita inilah yang banyak terima dugaan minggu ni :')

Hari Isnin : Masuk kelas je , aku tengok muka sorang-sorang. Ye , muka kawan-kawan aku yang betul-betul aku rindu setelah 3 hari tak datang sekolah disebabkan permainan bola baling.

Rasa macam rindu nak gurau dengan dorang , nak gedik-gedik dengan dorang. Tapi lama kelamaan , aku rasa macam perasaan aku lain dari yang lain. Bukan macam selalu. Dorang tak layan aku macam biasa. Dorang biarkan aku gurau sorang-sorang , gelak sorang-2.

Aku dah mula rasa lain. Dorang tak tegur aku macam biasa. Ok , aku watlekk. Mungkin dorang memang takde mud masetu.Aku cuba faham. Sabar :').

Hari Selasa:  Masuk kelas , aku ingatkan dorang dah mula tenang dari badmud dorang isnin tu. Aku tegur macam biasa. Aku gelak macam biasa. Tapi dorang tetap macamtu.

Tak layan aku. Tak banyak cakap dengan aku macam selalu. Dorang ketepikan aku.

Sampai waktu kh , masa dekat bengkel kh. Aku dah takboleh tahan dorang buat aku macamtu. Aku luahkan. 

Aku: Weh , korang kenapa ? Sombong en korang ? Asal tak tegur aku mcam biasa? 

'Aku dah nak menangis. Aku kuat. Aku tahan'

A & A : Kau rasa apa kau dah buat ? 

'Aku fikir sekejap'

Aku: Entah. Aku rasa aku lebih lebihkan F dari korang. Betul err ?

'Menanti jawapan dorang'

A & A : Hm , bukan. Tu tak heran sangat. Benda lain.

'Aku pelik. Air mata dah nak keluar. Sabar'

Aku: Cakaplah , apa ?

A & A : Hm , nanti-nantilahh.  

'Aku cuba paksa lagi dan lagi. Tapi hampehh :(

'Masuk bilik air , aku menanges semahu-mahunya. Aku tak kuat dah masetu.'

Sungguh , aku sayangkan hubungan kiteorang. Hmm :')


Hari Rabu:  Masuk kelas dengan muka yang tak bermaya. Teringat peristiwa hari selasa tu. Dalam hati aku , 'tak sangka dorang berubah macamni'.

Aku paksa dorang bagitahu lagi. Aku nak tahu apa salah aku ? Apa dosa aku kat dorang ?

Tapi dorang tak bagitahu. Disebabkan A je tak datang.

Dalam fikiran aku , aku dah terpikir , kalau dorang memang betul sayangkan hubungan kawan kami , dorang akan bagitahu walaupun sorang je tak datang.

Aku cuba jadi kuat. Sabar menunggu hari khamis. Dalam hati , berdoa supaya A tu datang keesokan harinya.

Hari Khamis: Terungkai segalanya. Waktu rehat. Dorang luahkan segalanya. Aku jadi terkejut. Dorang tanya betul tak aku buat kesalahan tu. Tu semua FITNAH ! Dalam hati , 'tak sangka ada orang lain yang sanggup buat cerita macamtu semata-mata nak tengok kami bergaduh'. Err.

Dorang macam tak percaya lagi. Bab kata A tu , 'aku percaya , tapi aku takut benda tu betul. So , aku takkan layan kau selagi takde bukti'. Aku tergumam.

Dan , masetu juga aku menangis dekat kelas. Ahh , aku lemah masetu.

Memang aku tak salah tapi aku sedih bila kawan-kawan aku sendiri tak percayakan aku. Aku siap bersumpah aku tak buat benda BODOH macamtu.

Dan , masa waktu kh , aku pergi bilik kauseling. Aku nak selesaikan semua tu jugak. Aku dah  tak tahan nak tengok kami bergaduh.

Dan , kerana cikgu Normala , dekat bilik kaunseling , kami syak sape dalang di sebalik semua ni :')

SEGALANYA TERUNGKAI DAN KAMI KEMBALI KAWAN SEPERTI DAHULU :')

 Kawan , aku takkan sanggup buat korang macamtu sayangg. Aku sayangkan korang. Klau aku nak buat  , dari dulu dah aku buat macamtu. Tolong percayakan aku selepas ni. Aku sayang korang lahhhh :)